Bezsenność – jak ją leczyć i jak jej zapobiegać?

Bezsenność jest schorzeniem powszechnym, można rzecz nawet, że cywilizacyjnym. Dotyka bowiem głównie obywateli krajów rozwiniętych, którzy prowadzą intensywne życie zawodowe, towarzyskie, a ich tryb dzienny nie jest do końca uregulowany. Mamy problemy z ujednoliceniem pory kładzenia się spać i wstawania – częściowo również dlatego, że rzeczywistość w jakiej żyjemy, wymaga od nas aktywności na różnych polach i o różnorodnych porach dnia i nocy. Bezsennością nazywamy stan, w którym pojawiają się trudności w zasypianiu, częste wybudzenia, skrócenie snu oraz pogorszenie jego jakości.

Brak snu, a choroby.

O chronicznej postaci schorzenia mówimy, gdy zaburzenia są trwałe i występują co najmniej przez kilka tygodni, natomiast bezsenność epizodyczna może trwać do kilkunastu dni. Formą pośrednią stanowi bezsenność przerywana, w której objawy to się nasilają, to słabną. Najważniejsze w terapii jest to, by nie lekceważyć pierwszych symptomów problemu. Brak snu (jego należytej ilości oraz jakości) może bowiem katastrofalnie wpłynąć na funkcjonowanie naszego organizmu powodując choroby serca, osłabienie układu odpornościowego, nadciśnienie tętnicze, otyłość. Niemożność zaśnięcia, mimo odczuwania zmęczenia, może generować też szereg problemów psychicznych – jak depresja, rozdrażnienie, problemy z pamięcią, koncentracją…Leczenie bezsenności opiera się zarówno na wykorzystaniu terapii farmakologicznej (choć tutaj zalecana jest ostrożność, leki mogą bowiem uzależniać), jak i psychoterapii oraz stosowaniu różnorodnych ziół uspokajających. Przede wszystkim konieczna jest jednak zmiana stylu życia, uregulowanie swojego zegara biologicznego.

Farmaceutyki.

Dużą popularnością cieszy się ostatnio przyjmowanie preparatów z melatoniną – hormonem wydzielanym naturalnie w organizmie, jednak z wiekiem obniżającym swoje stężenie. Nie można jednak zapominać, że stosowanie farmaceutyków daje najlepsze efekty w przypadku bezsenności krótkotrwałej. Kiedy schorzenie przybiera postać chroniczną – konieczne jest podjęcie bardziej kompleksowych działań, włącznie z terapią behawioralną. Zapobieganie bezsenności sprowadza się po prostu do prowadzenia zdrowego, uregulowanego trybu życia, unikania nadmiaru stresów oraz utrzymywania tzw. higieny snu. Z szerszej perspektywy to o wiele lepsze rozwiązanie, niż późniejsze leczenie bezsenności, które bywa nie tylko żmudne, ale i nie zawsze skutkuje sukcesem.