Chrapanie – jak je leczyć?

Chrapanie - jak je leczyć?

Aby móc zastanowić się nad odpowiednią metodą leczenia, konieczne jest dowiedzenie się, czym właściwe jest chrapanie. Choć z pozoru dolegliwość ta wydaje się niegroźna, może ona jednak znacząco wpływać na jakość naszego życia (oraz nocnego wypoczynku innych domowników). Chrapanie jest akustycznym zjawiskiem, u którego genezy leży rozluźnienie (i wibracja) tkanek miękkich w rejonie dolnego i środkowego gardła.

Czynniki anatomiczne.

U źródeł chrapania znajdują się czynniki anatomiczne (np. rozluźnienie lub zwieszenie miękkiego podniebienia, długi język, przerośnięte migdałki, czy problemy w budowie przegrody nosowej). Konsekwencje chrapania mogą być naprawdę szkodliwe dla zdrowia. Pogorszeniu ulega dotlenienie organizmu, a także sama jakość snu. Osoba taka odczuwa konsekwencje kiepsko przespanej nocy również za dnia – jest osłabiona fizycznie i psychicznie, zmęczona, może mieć problemy z koncentracją i pamięcią. Z czasem zaczynają pojawiać się zaburzenia w obrębie układu krążenia (jak np. nadciśnienie, większe zagrożenie zawałem, przerost prawej komory serca, ryzyko wystąpienia udaru mózgu). Zaburzenia w zakresie chrapania leczy otolaryngolog. Nie należy zwlekać z wizytą u niego. Diagnostyka rozpoczyna się dokładnym wywiadem z pacjentem, istotne jest również endoskopowe badania, a także rynomanometria czyli określenie drożności nosa.

Leczenie.

Dodatkowo lekarz może zlecić tomografię komputerową, aby zlokalizować przeszkodę w oddychaniu i dopasować do niej ewentualny sposób leczenia. Chrapanie na ogół leczy się przy pomocy zabiegów. Łagodną formę chrapania można zniwelować przy pomocy plastyki podniebienia (oraz języczka czy małżowin nosowych), bądź dzięki usunięciu skrzywienia przegrody nosowej czy przerostów małżowin. Zabiegi te nie są inwazyjne, co więcej, wykonuje się je w sposób ambulatoryjny, a stosowany po operacji opatrunek ma formę rozpuszczalnego żelu. Zabiegi leczące chrapanie wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Innymi popularnymi metodami są: użycie bipolarnej elektrody, a także wszczepienie usztywniającego podniebienie implantu (które jednak nie należą do trwałych, wchłaniają się po około 2 latach).

PODZIEL SIĘ: