Czym jest zespół bezdechu sennego?

Zespół bezdechu sennego stanowi zaburzenie oddychania. Jego głównym objawem jest spłycenie oddychania podczas snu o połowę, często występuje też zatrzymanie wentylacji płuc na kilka sekund, a objawem towarzyszącym – chrapanie, a także częste wybudzenia (oraz towarzyszący im stan ogólnego rozbicia, większa potliwość, zaburzenia koncentracji w ciągu dnia). Bezdech nie jest jednak z chrapaniem tożsamy. Co istotne – może się pojawić nawet kilkakrotnie w ciągu jednej nocy.

Przyczyny bezdechu.

Jakie są przyczyny bezdechu? Geneza choroby często leży w cechach fizycznych człowieka oraz sposobie życia przez niego praktykowanym. Nadwaga, otyłość, powiększone migdały, przerost języka, budowa krtani charakterystyczna dla płci męskiej – stanowią czynniki ryzyka. Ponad to – częste spożywanie alkoholu oraz zażywanie środków nasennych wzmagają zagrożenie chorobą. Bezdech senny jest zaburzeniem, które można leczyć. Istnieje co najmniej kilka sposobów terapii, zakładających zarówno mniejszą jak i większą ingerencję w organizm człowieka.Stosuje się dość często tzw. szynę – urządzenie to przystosowywane jest do indywidualnej anatomii pacjenta, ma za zadanie zapobiegać zwężeniu w przestrzeni gardła poprzez wysunięcie do przodu podniebienia i języka. Oprócz tego można zdecydować się na zabieg chirurgiczny (jeśli ma on na celu usunięcie przeszkody, które spowodowała chorobę, jak nieprawidłowości w budowie tkanki kostnej, łącznej, powiększone migdały itd.).

Leczenie.

Stosowane są również mniej inwazyjne metody, polegające na tłoczeniu powietrza do nosa, pod wysokim ciśnieniem (terapia CPAP) bądź pod ciśnieniem zmiennym (terapia BiPAP), a także pod ciśnieniem, które samo dostosowuje się do objawów u pacjenta. Na rynku dostępne są również środki farmakologiczne mające na celu zwalczanie bezdechu, nie przynoszą one jednak długotrwałego efektu i znajdują zastosowanie tylko w łagodnych przypadkach choroby. Warto zgłosić się do lekarza natychmiast po zaobserwowaniu pierwszych objawów. Nieleczony bezdech może prowadzić do groźniejszych powikłań, z niedotlenieniem na czele.